افت وزنی مصالح در برابر یخبندان
مقاومت یک سنگدانه در برابر یخ زدن و آب شدن، که یکی از خصوصیات مهم سنگدانه در بتن در معرض هواست، به تخلخل، جذب آب، تراوایی و ساختار حفره ای آن بستگی دارد. یک دانه ممکن است چندان آب جذب کند که نتواند انبساط و فشار هیدرولیکی ناشی از اثر یخ زدن آب را تحمل کند. پیامد چنین حالتی، انبساط سنگدانه است و در صورت موجود بودن دانه های آسیب پذیر به اندازه کافی احتمال متلاشی شدن بتن وجود دارد.د لذا تعیین افت وزنی سنگدانه در آزمایشگاه ضروری به نظر می رسد. البته مطابق با استاندارد ASTM C666 افت وزنی بتن در برابر یخبندان قابل محاسبه است اما معقول و منطقی است که قبل از اینکه سنگدانه ها در بتن مورد مصرف قرار گیرند ابتدا عملکردشان در مقابل یخبندان بررسی شود تا از هزینه های اضافی پرهیز شود. چرا که با ساخت بتن با سنگدانه هایی که در مقابل یخبندان حساس می باشند عملاً دوام بتن را کاهش داده ایم و هزینه های گزافی را خواهیم پرداخت.
در آزمون یخ زدن و آب شدن، مطابق با استاندارد AASTO-T103 سنگدانه های مورد نظر در معرض چرخه های متوالی یخ زدن و آب شدن قرار می گیرد و در پایان افت وزنی آنها محاسبه میگردد. آزمون افت وزنی مصالح در برابر یخبندان برای مصالح ریزدانه و درشت دانه بطور مجزا انجام می گیرد. برای مصالح سنگی ریزدانه از هر الک 100 گرم و برای مصالح درشت دانه مطابق با سایز بزرگترین دانه مصالح سنگی 16 سیکل یخ و ذوب می شوند. سپس با اعمال دانه بندی نمونه اصلی روی هر الک افت وزنی هر الک محاسبه می شود و در نهایت افت نهایی مصالح ارایه میگردد. در جدول 3 و 4 افت وزنی مصالح شن شکسته و ماسه طبیعی دو بار شور معدن شرکت شن و ماسه سامان قدس 3 آورده شده است.