.
رفتار سنگدانه ها را باید از دو نقطه نظر مورد مطالعه قرار دهیم:
-1 رفتار فیزیکی -2 رفتار شیمیایی
در قسمت اول شکل هندسی سنگدانه ها، بزرگی و درصد هر اندازه در کل توده (دانه بندی)، وزن مخصوص آنها، مواد خارجی همراه آنها، استعداد جذب آب آنها، آب همراه سنگدانه ها، سختی آنها و ... مورد مطالعه قرار می گیرد. به طور مثال در خصوص دانه بندی که از پارامترهای رفتار فیزیکی می باشد اگر بتن را مخلوطی از شن، ماسه، سیمان و آب بدانیم در مخلوط شن و ماسه به مقدار قابل ملاحظه ای هوا وجود دارد که با وجود هوا در بتن پوکی آن را موجب می گردد. در نتیجه هر قدر ما بتوانیم هوای موجود در بتن را به خارج هدایت نمائیم و هر قدر هوای حبس شده کمتر باشد قطعه توپرتر بوده و وزن مخصوص آن بالاتر می باشد. با این تعریف معلوم می شود که بهترین دانه بندی برای اختلاط شن و ماسه آن است که از لحاظ اندازه به طریقی انتخاب شوند که حداکثر تراکم را ایجاد نماید و به عبارت دیگر دارای حداقل هوای حبس شده در آن باشند. در قسمت دوم جنس سنگدانه ها، واکنش های شیمیایی آنها در روند سخت شدن سیمان و همچنین واکنش های شیمیایی آنها در زمان نگهداری و بهره برداری از قطعه بتنی مورد مطالعه قرار می گیرد که نتـایج برخی از مـوارد فـوق مربوط به مصـالح معـدن شرکت شن و ماسه سامان قدس 3 هم در بخش رفتار فیزیکی و هم رفتار شیمیایی در ادامه آمده است.