برای اجرای یک پروژه، مطالعات اولیه در مورد منابع قرضـه و ظرفیت آن و تأیید مصـالح موجود در منابع قرضه ضــــروری می باشد. همچنین در طول عملیات اجرایی لازم است که کیفیت مصالح مصرفی کنترل شود. بنابراین نمونه برداری از مصالح اهمیت ویژه ای پیدا می‌کند. نمونه به دست آمده باید خصوصیات مصالح مصرفی را داشته باشد و معرف ویژگی های کل مصالح باشد تا نتایج آزمون هایی که روی این مصالح صورت می گیرد قابل اطمینان باشد. در دستورالعمل های استاندارد روش‌های نمونه برداری از مصالح درشت‌دانه و ریزدانه مانند استاندارد AASHTO-T2 یا ASTM D75 تأکید شده است که نمونه برداری همان اهمیتی را دارد که انجام آزمایش دارد، لذا آزمایش کننده باید تمام احتیاط های لازم را برای بدست آوردن نمونه هایی که معرف خصوصیات مصالح باشد رعایت کند.
نمونه برداری و انجام آزمون دارای اهمیت یکسانی می باشند. نمونه بردار باید تمام احتیاط های لازم را بکار ببرد تا نمونه بدست آمده معرف ظرفیت و طبیعت مصالح نمونه گیری شده باشد و تا جایی که ممکن است نمونه های آزمایشات کنترل کیفی باید از آخرین مرحله تولید مصالح اخذ گردند. در نمونه گیری از محل دپوها اطمینان از عدم وجود خطا در نمونه گیری مشکل است. از آنجا که در هنگام دپو کردن مصالح، جدایی دانه ها اتفاق می افتد و ذرات درشت تر به سمت بیرون دپو می‌غلتند، باید در دپوهای مصالح درشت دانه یا مخلوط مصالح درشت دانه و ریزدانه تا حد ممکن سعی شود از وسایل نمونه گیری موتوری استفاده شود. لذا در معادن شن و ماسه که هدف از نمونه برداری تعیین خواصی از سنگدانه ها است که به دانه بندی مصالح وابسته است، باید نمونه برداری از روی نوار نقاله یا زیر شوت تهیه شود. روش اصولی آن نیز بدین ترتیب است که سه مرتبه بطور اتفاقی مصالح را زیر شوت انتخاب کرده و با یکدیگر مخلوط می کنند و یک نمونه میانگین از آن، برای انجام آزمایشات مربوطه تهیه می‌کنند.
